κλαδόφυλλος

-η, -ο (Μ κλαδόφυλλος, -ον)

νεοελλ.

(για φυτά) αυτός που έχει σε ενιαίο στέλεχος φύλλα αντί για κλαδιά

μσν.

το ουδ. ως ουσ. τὸ κλαδόφυλλον

κλαδιά και φύλλα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κλάδος (Ι) + -φύλλος (< φύλλο), πρβλ. ακανθό-φυλλος, πλατύ-φυλλος].